بزرگترین شرکت خدمات و تجهیزات چاپ جهان

کمپانی آلمانی هایدلبرگر دروکماشینن آ گ (به آلمانی: Heidelberger Druckmaschinen AG)‏(معروف به هایدلبرگ؛ Heidelberg) در شهر هایدلبرگ آلمان مستقر گشته و کارخانه‌های آن در شش کشور جهان قرار دارند. با در اختیار داشتن بیش از ۴۷ درصد از سهم بازار جهانی ماشین آلات صنعت چاپ افست، ودیگر تکنولوژی های مدرن چاپ بزرگترین شرکت صنعت چاپ در جهان می باشد. شرکت هایدلبرگ تنها ارائه کننده راهکارهای یکپارچه و متمرکز در صنعت چاپ جهان است.
 

شهر هایدلبرگ آلمان

تاریخچه
درسال ۱۸۵۰ اندریاس هام یک کارخانه ریخته‌گری و تولید ماشین آلات را در فرانکنتال آلمان پایه گذاری کرد. کارخانه‌ای که در واقع هسته مرکزی آنچه را امروز به نام کمپانی هایدلبرگ می‌شناسیم پایه ریزی کرد. در سال ۱۸۹۶ شهر هایدلبرگ، دفاتر مرکزی کارخانه هام با نام کمپانی ماشین آلات سریع الف. هام هایدلبرگ را در خود جای داد. کارخانه‌ای که با تولید اولین ماشین چاپ خود، شهرت و اعتباری بین المللی را برای این شرکت به ارمغان آورد، ماشین چاپ ملخی هایدلبرگ که در سال ۱۹۱۴ پا به عرصه وجود گذاشت. اولین شعبه کمپانی هایدلبرگ در سال ۱۹۲۶ در ژاپن تاسیس گشت. کمپانی، مقر واقع در شهر هایدلبرگ خود را توسعه و گسترش داده و در سال ۱۹۵۷ کارخانه ویسلوخ- والدورف را افتتاح نمود که تا امروز بزرگترین و پیشرفته ترین کارخانه تولید وری چاپ Ĥ ماشین آلات چاپ در جهان محسوب می‌گردد. کمپانی هایدلبرگ در سال ۱۹۶۲ پا به حیطه فن افست گذاشت و با تولید نخستین ماشین چاپ دو ورقی چهار رنگ از خانواده اسپیدمستر در سال ۱۹۷۴ جهشی عظیم را در زمینه کیفیت، دقت و سرعت ماشین آلات چاپ افست ایجاد نمود. در سال ۱۹۷۵ اولین ماشین چهار ونیم ورقی دو رنگ پشت و روزن کمپانی به بازار عرضه گردید. در سال ۱۹۸۵ کارخانه جدید ریخته گری کمپانی واقع در آمشتتن آلمان کار خود را شروع نمود. در سال ۱۹۹۲ کمپانی هایدلبرگ سنگ بنای کارخانه براندنبورگ را پی گذاشت.

تولیدات
تولید کننده و عرضه کننده ماشین آلات چاپ دقیق و قدرتمند، تجهیزات پیش از چاپ و نگاشت پلیت، ماشین آلات پس از چاپ و نرم افزارهایی برای یکپارچه سازی و پیوستن کلیه ماشین آلات در سراسر زنجیره و فرآیند تولید است. علاوه بر آن، کمپانی هایدلبرگ ارائه کننده خدمات مشاوره‌ای، خدمات سرویس، قطعات یدکی، گستره وسیعی از مواد مصرفی صنعت چاپ، ماشین آلات دست دوم و خدمات آموزشی در آکادمی رسانه چاپ خود است.

سرمایه :

کل دارایی کمپانی هایدلبرگ بالغ بر 3 هزار میلیارد دلار می باشد.

نیروی کاری
این کمپانی با دارا بودن بیش از ۲۵۰ دفتر فروش در سراسر جهان، خدمات خود را در اختیار بیش از ۲۰۰،۰۰۰ نفر از مشتریان خود در کشورهای صنعتی و در حال رشد، در آسیا و اروپای شرقی قرار می‌دهد. در حال حاضر کمپانی هایدلبرگ دارای نیروی کاری معادل ۱۹،۵۹۶ نفر است که عمده آنها در بخش‌های تحقیق و توسعه، تولید و فروش مشغول به کار می‌باشند.

 

تاریخچه صنعت چاپ در جهان

همان گونه كه در این نوشته خواهیم دید، چگونگی پیدایش صنعت چاپ - با آن كه غربی ها آن را به نام خود می دانند- چندان آشكار و بدیهی نیست، اما به گفته ای باید كشور چین را مبدأ آغاز چاپ دانست. در ایران نیز ظهور خدمات و صنعت چاپ و ورود چاپخانه، به دورانی بیش از صد سال بازمی گردد.

برخی چاپ در ایران را به دوران مغول مربوط می دانند. با این حال، صنعت چاپ به شكل جدید به دوره قاجار بازمی گردد. مقاله ای كه می خوانید، نگاهی است به این موضوعات و تحول و تطور چاپ و چاپخانه در تاریخ.
قبل از اختراع چاپ، كتاب ها را با دست تكثیر می كردند. در آتن، اسكندریه و روم، عده ای از نسّاخان، شاهكارهای ادبی را استنساخ می كردند و این كار در سراسر قرون وسطی ادامه داشت. كتاب به اندازه ای گرانبها بود كه تعداد كمی از مردم توانایی تهیه آن را داشتند. در نتیجه، در عصر كاوش و پیشرفت، امكان خواندن و پژوهش محدود بود. در بیشتر دوران قرون وسطی، كاغذ پوست گوسفند و گوساله به كار می رفت. از یك قرن پیش از شارلمانی، دیگر پاپیروس مورد استفاده قرار نگرفت. مسلم است كه كاغذ برای اولین بار از جهان اسلام به اروپا راه یافت زیرا كاغذ، اولین بار در آن دسته از سرزمین های مدیترانه كه با سرزمین های اسلامی تماس مداوم داشتند دیده شده است. مسلمین، راز تولید كاغذ را از چینی ها آموخته بودند.

برای ساختن كاغذ، الیاف گیاهی را خرد و خمیر می كردند، خمیر را به صورت لایه ای نازك و یكنواخت روی صفحه ای یا پارچه ای پهن می كردند و می فشردند تا آبش گرفته شود و آنگاه الیاف را در هم می فشردند. حوالی پایان قرون وسطی- به ویژه هنگامی كه چاپ متداول گردید- كاربرد كاغذ، جایگزین كاربرد پوست و كاغذ پوست شد. منشا هنر چاپ را باید در چین جست وجو كرد، گرچه اشپیل فوگل در كتاب خود هیچ اشاره ای به نقش مشرق زمین و به طور اخص، چین در ابداع چاپ ننموده است و آن را از مهمترین ابداعات فناوری تمدن غربی می شمارد، اما بسیاری از مورخان و نویسندگان همانند هنری لوكاس، نقش چین را در چاپ نادیده نگرفته اند و بر این باورند كه این هنر از چین به اروپای غربی رسیده است. به این ترتیب، مراحل تحول چاپ در هاله ای از ابهام قرار دارد، اما براساس آنچه عبدالحسن آذرنگ در كتاب خود می نویسد: «در حدود سال ۱۰۴۰ میلادی، كیمیاگری چینی به نام «پی شنگ» از گل و نوعی چسب مخصوص، تركیبی به وجود آورد و با آن حروفی متحرك ساخت و سپس این حروف را پخته و سفت كرد. پی شنگ حروف را كنار هم قرار می داد و با وسیله ای فلزی محكم می كرد و بر روی آن مخلوطی از رزین، موم و خاكستر می مالید و صفحه حروف را به آرامی حرارت می داد. پس از انتقال نقش صفحه بر كاغذ و تكثیر آن، باز حروف را به آرامی حرارت می داد و از هم جدا می كرد كه این ابتكار پی شنگ را راه حل حروفچینی با حروف متحرك می دانند».

از سده دوازدهم به بعد، صنعت چاپ در غرب با كمك قالب های چوبی و حكاكی دستی صورت گرفته بود، اما آنچه در سده پانزدهم ابداع محسوب شد، عبارت بود از تكمیل دستگاه چاپ فلزی و متحرك كه نسخه های فراوانی را با سرعت بیشتر چاپ می كرد. تحول در صنعت چاپ تا رسیدن به دستگاه فلزی را باید یك روند تدریجی به حساب آورد كه در فاصله سال های ۱۴۴۵ تا ۱۴۵۰ میلادی به اوج رسید. یوهانس گوتنبرگ اهل مانیتس، نقش مهمی را در تكمیل این صنعت ایفا كرد. «انجیل گوتنبرگ» كه در سال ۱۴۵۵ یا ۱۴۵۶ میلادی به پایان رسید، اولین كتاب واقعی محصول نوع چاپ متحرك بود. در نیمه دوم سده پانزدهم، چاپ جدید به سرعت در اروپا رواج یافت. چاپخانه ها در دهه ۱۴۶۰ میلادی در سراسر خاك امپراتوری مقدس روم تاسیس شد و با گذشت ده سال، به ایتالیا، فرانسه، اسپانیا و اروپای شرقی رسید؛ مخصوصاً ونیز كه به مركز چاپ معروف شد و تعداد چاپگران این شهر تا سال ۱۵۰۰ میلادی به قریب صد تن بالغ شدند و حدود دو میلیون جلد كتاب در آنجا به چاپ رسید.

اختراع فن چاپ درحقيقت به قرن ها پيش از گوتنبرگ، كه نامش به عنوان مخترع چاپ در تاريخ به ثبت رسيده است، برمي گردد و آسوريان چند هزار سال قبل از ميلاد بر خشت هايی از گل‌ رس مهر مي‌زدند. استعمال حروف قابل انتقال نيز ميان سال‌ها ي 1051 و 1058 در چين آغاز شد. مخترع اين حروف فردی به نام پي‌شنگ بود و حروف هم از گل‌رس ساخته مي‌شد. حروف دستي و حروف قلعي كه پس از آنها به كارآمد، هيچ يك رواجي نيافت، بر عكس حروف چوبی متداول شد. تا اين‌كه در سال 1440، گوتنبرگ ظاهرا بدون اطلاع از كار چينيی ها، حروف قابل انتقال را اختراع كرد و برای هر يك از حروف الفبا يك حرف جداگانه به كار برد. حروف متحرك را چينی‌ها اختراع كردند، ولی گوتنبرگ كه حرفه اش زرگری بود، آلياژ مناسب برای ريخته گری حروف را از سرب و آنتی موآن به دست آورد و سپس نسبت هر يك از اين دو فلز را به گونه ای انتخاب كرد كه حروف بيش از حد سخت و نرم نباشند. سرانجام برای مركب چاپ هم فرمول مناسبی پیدا کرد و خلاصه با رفع موانع و حل مشكلات عمل چاپ را ميسر و اجرايی كرد.

تقريبا 20 سال پس از نخستين تلاش ها ی گوتنبرگ در امر چاپ ،اين صنعت با استفاده از سطوح برجسته در ونيز، فلورانس، پاريس و ليون در حدی مختصر و محدود رواج يافت. اما دستگاه چاپ گوتنبرگ، به علت هزينه ها ی بسيار زياد فقط براي ثروتمندان قابل دسترسی بود و به همين دليل تا مدت ها ی طولاني استقبال چندانی از آن نشد. 300 سال پس از اختراع دستگاه چاپ گوتنبرگ، نمايشنامه نويسي آلماني به نام آلوئيس زنه فلدر، چاپ سنگی يا ليتو گرافی را درسال 1796 ميلادی اختراع كرد. هر سنگی كه متن يا تصوير با اين روش روي آن نقش می بست ، برای چاپ حدود 750 نسخه عملكرد مطلوب داشت و پس از آن نقش روي سنگ قابل چاپ نبود .